در طول سال 2019، شیلی، پرو، مصر، هند و ترکیه انار را به بازار اروپا عرضه کردند. شیلی تامین کننده اصلی بازار ایالات متحده بود که عرضه محدودی از جنوب کالیفرنیا دارد. ایران نیز دارای یکی از بزرگ ترین بازار انار امروز مشهد می باشد به به کشور های مختلفی صادر می کند.
چین برای عرضه انار خود در سال 2019 خودکفا بود، در حالی که سایر بازارهای آسیای جنوبی عمدتاً توسط هند تامین می شد.
تولید و صادرات انار در آفریقای جنوبی با محموله های آمریکای جنوبی در سال های 2012-2018، با مقاصد صادراتی از جمله اروپا، خاورمیانه، بریتانیا، و روسیه رقابت کرد. آفریقای جنوبی انار را عمدتا از اسرائیل وارد می کند.
انار بومی منطقه ای از ایران امروزی تا شمال هند است.انار برای چندین هزار سال در سراسر خاورمیانه، جنوب آسیا و منطقه مدیترانه کشت شده است و همچنین در دره مرکزی کالیفرنیا و آریزونا کشت می‌شود.
انار ممکن است در اوایل هزاره پنجم قبل از میلاد اهلی شده باشد، زیرا یکی از اولین درختان میوه ای بود که در شرق مدیترانه اهلی شد.
اگزوکارپ کربنیزه شده میوه در سطوح اولیه عصر برنز در Tell es-Sultan (جریکو) در کرانه باختری، و همچنین سطوح اواخر عصر برنز در Hala Sultan Tekke در قبرس و تیرین شناسایی شده است.
یک انار بزرگ و خشک در مقبره Djehuty، ساقی ملکه Hatshepsut در مصر پیدا شد. اسناد خط میخی بین النهرین از انارها از اواسط هزاره سوم قبل از میلاد به بعد یاد می کنند.
بقایای انار غرقابی در حدود قرن چهاردهم قبل از میلاد در کشتی غرق شده اولوبرون در سواحل ترکیه شناسایی شده است.
کالاهای دیگر در کشتی عبارتند از عطر، عاج و جواهرات طلا، که نشان می دهد که انار در این زمان ممکن است یک کالای لوکس به حساب می آمد.
یافته‌های باستان‌شناسی دیگر از بقایای انار از اواخر عصر برنز عمدتاً در اقامتگاه‌های نخبگان یافت شده است که این استنباط را تأیید می‌کند.
همچنین به طور گسترده در جنوب چین و در آسیای جنوب شرقی رشد می کند، چه در اصل در مسیر جاده ابریشم گسترش یافته باشد و چه توسط بازرگانان دریایی آورده شود. قندهار به خاطر انار مرغوبش در افغانستان مشهور است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.